Comfortzone.

Is heel leuk als je een onwijs hectiek leven hebt en een momentje van stilstand zeer waardeert. Zoals ik.

Als heel jouw leven nu een comfortzone is, kan dat zijn omdat er al genoeg hectiek is geweest. Een pauze-moment.

-Een comfortzone is een berg vreten omdat andere dingen niet gaan zoals je het wilt.
-Een comfortzone is een gedachtegoed aanhangen omdat een nieuwe gedachte 'eng' is.
-Een comfortzone is een opvoeding. "Zij deden het zo, dus doe ik het ook zo".
-Een comfortzone is stilstaand water.
-Een comfortzone is een vlucht uit de stroom.
-Een comfortzone is terugvallen in oude gewoontes.
-Enz...enz...


Eigenlijk is er niet zoveel aan, een comfortzone...alleen als je leven vol hectiek is en je snakt naar een momentje NIX.
Als je uit jouw comfortzone wilt komen, zul je een bepaalde vorm van hectiek moeten opzoeken/aangaan.
Easier said then done..maar helaas is het wel zo, het komt uit jezelf, of het komt niet.
En komt het wel vanzelf, dan ben je een uitzonderlijke: mazzelaar.

Subwoofer-effect.

Ik sta vanmiddag even buiten op het balkon, compleet in stilte in het niets te staren en dan ineens DOEF...of WOEMMM..als een geluidsgolf, want het is stil, even de staartjes recht naar achteren, dendert de golf dwars door me heen, en daarna is het nog stiller.
Het is een aftermath, of shock denk ik, zoals ze dat in de psychologie noemen.

Een enorme uitbarsting van een  10-jarig kind. Mijn kind.
De hele uitbarsting glad doorstaan, in alle rust, alsof het in slow motion gebeurde, geluisterd, gehandeld, rust gemaakt, ik ben een pro geworden.
Maar als mijn kind later na de lunch weer naar school is en het is complete rust, dan WOEM...DOEF..slaat het ineens in bij me.

En het bijzondere, in alle heftigheid van de explosie, bleef het andere kind volledig rustig, vroeg mij om een boterhammetje, of hij nog een beker melk mocht pakken en in alle rust hielp ik hem tussendoor.
Kan ik stiekem toch nog multitasken, enerzijds woede te lijf gaan en tegelijkertijd andere kind in alle rust helpen.
Maar dit is niet normaal, dit is uitzonderlijk, bijzonder dat ik dit kan handelen, maar dit is extreem, te extreem.
Tijd voor een psycholoog..en niet voor mij...nog niet.

Cactus zaailing

Plaatje van 1 van de 108 cactus plantjes, die ik zelf gezaaid heb.

Schoolgejank

Ik ben het een beetje zat, minstens 6X per dag loeihard gejank, gevecht en gebrul op het schoolplein van An Nasr hiernaast. Vechten, slaan, verwondingen op de glijbaan, brutale jongetjes en hevig geknok en gekrijs. Nu ik het schrijf gebeurt het weer, ligt er weer een op de grond te brullen, 1 pleinwacht op 30 kinderen, en die doet nix, inspectie mag er heen van mij...*zucht*